– Сан кӀентий, со къанвелла, сан Ӏожал хан тӀееъна. Со воцуш а, аш хӀун дира ду тӀехь? Шу муха Ӏийра ду? ХӀумма а дан ца хаьа шуна. Болх бан Ӏаьмма дац шу.
ТӀаккхи бен ца кхийтира уьш шаьш цхьалгӀа дуьсий. Дагнаш Ӏовжийра цера, гӀайгӀане буьйжира уьш.
– Дада, алахӀа тхоьга, хӀун да деза охьа? Цхьа хьехар дехьа тхуна! – аьлла, дена го бира цара.
– Дика ду. Цхьа къайле гучуяккха лаьа суна. Шуна ма хаъара, аса а, шу нанас а, чӀогӀа хала болх бина. Хенан йохаллехь тхан гулбелира боккха бахам – ей буьззина деши. Цхьанхьа цӏаьнна юхехь, лаьттагӀа боьллина бу иза, амма муьлхачу меттахь бу, суна дага ца догӀу. И деши схьакарде, тӀаккха къолла ца гуш, паргӀата Ӏар-дахар хирду шу.
Дукха хан ялале, церан да дӀакхелхира. Иза дӀавоьллин а, баьлхар дӀадирзича, воккхачу вашас Семэкас, элира: – Вежри, бепиг эца а аьтто боцуш къе делла вай. Вай дас аьлларг дагадогӀий шуна? Схьалаха беза вай и дешахь буьззина ей!